مصاحبه ی جذاب و خواندنی جیجی بوفون در روزهای قرنطینه / کنجکاو زندگی دیگران نیستم همان سوپرمن می مانم
 |
روزهای بی فوتبالی را پشت سر می گذاریم و همچنان منتظریم تا راه حلی مشخص برای این مشکل جهانی پیدا شود و مسولین تصمیم مناسبی اخذ کنند و تا ان لحظه باید منتظر بمانیم. اما در ادامه صحبت های بازیکنان یووه در زمان قرنطینه با تلویزیون یووه این بار نوبت به جان لوئیجی بوفون رسید. که اینجا گوشه ای از صحبت های جیجی بوفون را می خوانیم.
در لحظات سخت و دشوار جهانی هستیم. اما من نهایت تلاش ام را می کنم، اگاهی ام را بالا می برم و منتظر مسائل مثبت و خوب هستم، زندگی در شرایط سخت حال مرا بد نمی کند، خوب هستم، ما باید به بودن در شرایط جدید عادت کنیم و بدانیم که این شرایط جزیی از زندگی ست. در روزهای نخست باید به ریتم جدید عادت می کردیم حالا همه چیز خوب است و من شرایط را کاملا هضم کردم و روزها را به خوبی می گذرانم.
بتمن یا سوپرمن
در زندگی سوپرمن را بهتر درک کردم، خودم را در این نقش ناراحت و ناخوش پیدا نکردم، کنجکاو زندگی دیگران نیستم همان سوپرمن می مانم.
آشپزی
زمانی که نیاز باشد چاره ای نیست. زیاد به طرز پخت غذاها اشنایی ندارم، زمانی که در پارما بودم و تنها 25 سال سن داشتم اشپزی می کردم. این یک هنر هست که روح و حس خود را می طلبد درست مانند خیلی مسائل دیگر در زندگی.
بازگشت به یووه
خب این طبیعی بود، من یک سال بسیار خوب را در پاریس داشتم. باید بگویم که برایم لازم بود، اما ارتباط با دنیای یووه، مدیران، بازیکنان همیشه برایم ارزشمند بودند. یک فصل در فوتبال خارج از لیگ ایتالیا را پشت سر گذاشتم. از چهار سالگی تا هفت سالگی هوادار یووه بودم عاشق تراپاتونی اما بعد تراپاتونی به اینتر رفت و برای مدتی او را همراه اینتر دنبال کردم اما من یوونتوسی بودم و از زمانی که دوازده سال داشتم راه حرفه ای را اغاز کردم و به من نشان داد که دنیای و بازیکنانی که در کودکی شدیدا عاشق انها بودید چقدر می توانند ارزشمند باشند، تراپاتونی همان بود که فکر می کردم او شدیدا مرا تحت تاثیر قرار داد.
نصیحتی برای تیفوسی ها
ترجیح می دهم که این روزها فیلم نگاه کنم و بعد کتاب بخوانم، شما هم این کار را انجام دهیم، بعضی از سریال های تلویزیونی را هم دنبال می کنم هر چند که زیاد به دیدن سریال علاقه ندارم و هر از گاهی نیز کارهای خانه را انجام می دهم.
در خانه ماندن
احترام می گذاریم باید این شرایط را بپذیریم. من یک خانه با حیاط بزرگی دارم و اینگونه چندان سخت نیست، کسی که در شهر و در اپارتمان زندگی می کند شرایط دشوارتری دارد. به هر حال در این شرایط و حتی شرایط بدتر همیشه کلید باز شدن مشکلات از راه می رسد و همیشه کلیدی وجود دارد. پنجره را باز می کنیم و از هوای خوبی که در تورینو هست لذت می بریم. این نوعی از زندگی ست و به ما اموخت که زندگی در شرایط متفاوت نیز زیباست، ما عادت کردیم به این که فکر نکنیم و زمان را به کارهای روزمره بسوزانیم اما همیشه زندگی ان نیست که به ان عادت کردیم.
«به اشتراک گذارید»
طناز احدی مقدم«خبرنگار»
ارتباط با نگارنده:
